Öncelikle muskayla ilgili biraz bilgi verelim. Muskalar, aslında insanlar tarafından "istenen bir amacın gerçekleşmesini sağlamak" amacıyla objelere enerji yüklenmesiyle gerçekleşeceği umulan nesnelerdir. Her inanışa göre içine yazılanlar değişse de; genellikle dua yahut ezoterik şekiller vardır. İngilizcesi "amulet" olan muska, bizim dilimize Arapça'dan girmiştir. Birebir çevrisinde "taşımak" anlamına gelir.
Eski mısırda ise muskaya “tet” denilirdi. Bu "tet"ler, genelde işlev görmesi gereken kişinin kullanacağı eşyaların üzerine altın levhalar şeklinde yazılırdı. İçlerinde rahipler tarafından oluşturulan enerjinin başkaları tarafından emilmesi istenmezdi. Bu eşyalar, baston ve takı şeklinde olabiliyordu.işte size bir örnek;
«Kendin için ayağa kalkarsın ey dingin kalp. Kendin için parlarsın ey dingin kalp. Kendini temeline yerleştir,ben gelirim, sana altın bir tet getiririm, çok sevineceksin orada. Bu bölüm, ankhamu çiçeği tentüründe bekletilmiş ve firavuninciri tahtasından yapılmış bir sehpanın üstüne konmuş altın bir tet üstüne söylenecek ve cenaze gününde ölünün boynuna yerleştirilecek. Bu muska kimin boynuna yerleştirilirse, o, Neter-Khert'de mükemmel bir Khu olacak ve Yeni Yıl bayramlarında, Osirisi'i izleyenler gibi olacak. Her zaman ve sonsuza dek. Bu bölüm, firavunağacı ağacının gövdesinden şekillendirilmiş altın bir tet üzerine söylenecek ve bu, ölünün başına konacak. Sonra o (ölü) tuat kapılarından içeri girecek. Konuşmayacak yeni yıl gününde, Osiris'i izleyenler arasında yerini alacak. Eğer ölü, bu bölümü bilirse, neter-khertte mükemmel bir khu gibi yaşayacak.»
Yapılan muskalar, belli bir eğitimden geçen rahipler tarafından belirli yasalara uyularak yapılırdı. Bu yasaların temelinde doğal olaylar bulunmaktaydı.yasaların bazıları ise anoloji ve destek alametleri yasasıdır. Bu iki kozmik yasa, aslında hemen hemen tüm büyü türlerinin de temelini oluşturur. Yalnız Antik Mısır'da bu yasalar, muska yapımında tek başına yeterli olmuyordu. Bunların işe yaraması için konsantrasyona dayalı tetikleyiciler gerekmekteydi; yani düşünce gücü. Bu da demek oluyor ki, aslında düşünmenin sadece fikirleri aklımızda sıralamak olmadığını, aslında düşünmenin bir enerji yayma gücüne sahip olduğunu Antik Mısırlılar da biliyorlardı.
Düşünceleri ve konsantrasyonlarıyla oluşturdukları enerji partiküllerini objelerin üstlerine gönderen Mısırlı Osiris rahipleri, bu enerjinin kaçmaması için nesneye iple düğüm atmaktaydılar. Bu gelenek, daha sonra Araplara da geçmiştir. Lübaid adlı bir Yahudi ve iki kızının Hz. Muhammed'e (sav) de ipe düğüm atarak büyü yaptığı çeşitli kaynaklarda belirtilmektedir. Felak süresinin 113. Ayetinde de “Ey Muhammed, de ki: yaratıkların şerrinden, bastırdığı zaman karanlığın şerrinden, düğümlere nefes eden büyücülerin şerrinden, hased ettiği zaman hasedçinin şerrinden, tan yerini ağartan Rabbe sığınırım”.
Ayrıca Mısırlılar, kendi ve önde gelenlerinin isimlerini de çok önemli buluyorlardı, enerjilerinin isimlerinde de var olduğunu düşünüyorlardı. Bu nedenle bu isimleri -ki İsis, Osiris gibi- mabetlerinin ve evlerinin duvarlarına yazarlardı.
Yine Mısır'da bu isimlerin sürekli ardarda okunması da enerjinin yoğunlaşarak kullanılmasının bir aracı olarak görülmekteydi. Daha sonra ilahiler ve dualarda tekrar tekrar okunmaya başlanmıştır. Mantra ve zikirlerde olduğu gibi... Mısırlılar, bunları "güç sözleri olarak" adlandırırlar.
