Ruhsal Arayışımızın nihai hedefi aydınlanma, hepimizin başarmak istediği bir şeydir.
Aydınlanma hakkında 4 şaşırtıcı Gerçek
1.Gerçek
Aydınlanma, gelecekteki bir zamana ulaşmak için ihtiyacımız olan bilinçliliğin uzak bir hali değildir, fakat doğamızın özüdür.
2.Gerçek
Ruhsal görevimiz dikkatimizi, aydınlanma olacağına inandığımız hayali, gelecekteki bilinç durumuna yönlendirir. Bu şekilde, manevi arayış bizi gerçek doğamızdan, aydınlanmamızdan koparır ve saptırır. Dolayısıyla, ruhsal arayış sürecinde aydınlanmaya ulaşamıyoruz.
3.Gerçek
Aydınlanma, şimdi görebildiğimiz gibi, gerçek, içsel doğamızdır. Ama gerçek, içsel doğamızda ne var? Ne yazık ki, ruhsal arama sırasında, çoğumuz ondan yabancılaşmış oluruz. Ancak,aydınlanma kalıcı olarak hayatımızda mevcut, ama biz sadece görmezden geliriz. Dikkatimiz her zaman başa çıkmamız gereken şeylerle meşguldür. bu yüzden kendimizi aramakta zorlanıyoruz.Yine de, dikkatimizi kendimize odaklayabilseydik, uyarı bilincinin kısa anının, duygulardan ve düşüncelerden arınmış olduğunun, gerçek içsel doğamız olduğunu anlamamız için yeterli olurdu.
4.Gerçek
Artık aydınlandık, daha önce hiç başka bir şey olmadık
Çocuklar, problemsiz oynayarak, şu anda yaşadığımız anda, bilinçli bilinç durumunda (eğer aydınlanmış bir insanla tanışmak istiyorsak, tek yapmamız gereken en yakın oyun alanına gitmek) yaşıyoruz.
Daha sonra, kaygısız oyun hayatımızda daha ciddi şeyler yerini aldı. Ebeveynlerimizden kim olduğumuzu ve hayattaki görevimizin ne olduğunu öğrendik. Genç insan olduğumuz, hala gelişim ve şekillendirme sürecinde olduğumuz ve bir yetişkin olmanın zor bir iş olduğu söylendi.
Kaygısız oyun, yaşamımızdaki amaç odaklı çalışmalarla yavaş yavaş yerini aldı. Öğretmenlerimiz ve velilerimizden bu nedenle amaçların nasıl kurulacağı, nasıl plan yapılacağı ve kısa bir süre sonra geleceğin bizden daha önemli olduğunu öğrendik. Daha sonra, şimdiki anın canlılığından, ebeveynlerimizin ve öğretmenlerimizin yarattığı imgeye, bir gün olma ihtiyacımız olan imgeye dikkatimizi dağıttık. Bu süreçle eşzamanlı olarak ortaya çıkmamız gereken şey olmadığımız izlenimi ortaya çıktı
Çocukların hiçbir seçeneği olmadığından, süreci kabul etmek zorunda kaldık, yeni imajla tanımlanmak zorunda kaldık. Bu nedenle, daha sonra elde edilecek gelecekteki bir hedefin hipnotik çekiciliği altında kendi içsel doğamızdan uzaklaştık. Bu nedenle, aydınlanmaya gelecekte ulaşılması gereken bir hedef olarak bakmamız anlaşılabilir.
Heveslerimiz tarafından teşvik edilen, tüm yaşamlarımız boyunca çeşitli hedefler peşinde koşuyoruz. Bütün hayatımız acelemiz. Arzularımızı ve yerine getirilmemiş hayallerimizi kovalarız. Para, güç, prestij, sağlıklı ve mutlu bir hayattan hoşlanıyoruz. Her zaman bir şey isteriz, her zaman bir şey başarmak isteriz. Bu huzursuz acelelik, hala olmak istediğimiz şey olmadığımız korkumuz tarafından teşvik ediliyor. Biz asla tatmin olmadık, her zaman başka bir şey isteriz, şu an olduğundan daha iyi, daha güzel, daha zengin olmak isteriz.
Herkes, neye benzeyeceğine dair idealize edilmiş bir imajı besler. Akıl, bu idealleştirilmiş imgeyi geleceğe yansıtır ve ona giden yolu açığa çıkarır. Fakat bu imge hayatımızda sürekli bir acele, stres ve endişe gerektirir, çünkü hiçbir şey özgür olmaz, hedeflerimize ulaşmak için mücadele etmeliyiz.
Ama bu bizim kişisel trajedimiz değil, tüm insanlığınki. Nesilden sonraki nesil, önceki nesiller tarafından bu tutuma göre şartlandırılır. Bu bir kısır döngü ve onu kırmak neredeyse imkansız.
Ruhsal yolculuğumuz sırasında bu süreci tanımalıyız ve artık hayallerimizde bugüne kadar sürdürdüğümüz tüm niteliklere sahip olduğumuzdan, artık yeni bir şey haline gelmemiz gerektiğini fark etmeliyiz.
Hayatımızın her anında mevcut olmak için çaba sarf etmeliyiz. Bu varlık, uyarı bilincini hayatımıza geri getirecek. Uyarı bilincinde düşünceler artık dikkatimizi esarette tutmayacaktır, ve sessizliğe maruz kalabiliriz. Uyarı sessizliğinde, gerçek benliğimizin, gerçek içsel doğamızın olduğunu fark ederiz. Aydınlanma biziz, biz kendimiziz.
