Değerli Sevgililer,
Bugün sizlere “Güven” olarak bilinen, Sevginin bir başka niteliğinden bahsetmek istiyorum. Bu nitelik, Sevgi’nin ve Asaletin birçok suretini ve niteliğini içinde barındırır. Güven niteliği, kişinin kendisiyle, başkalarıyla ve Yaratan ile olan ilişkisinin “kutsallığını” önemseme ve koruma becerisini ifade eder.
Bu niteliğe sahip olan kişi, (her şeyin güzel olacağından emin bir şekilde) bütün kaygılarını ve endişelerini Yüksek Varlığına (Öz-benliğine) havale ederek, böyle bir Güven ve böyle bir Sevgi duygusunu, başkalarına da “bulaştırır”.
Sevgi’nin bu niteliği, kişisel ilişkilerde büyük önem taşır. Çünkü bir ilişki, bu nitelik olmadan güvensizlik ve şüphe içinde bocalar durur ve temelinde Güven niteliği yatmadığı için de devam edemez. Bu nitelik yaşamın en önemli temel taşı ve anahtarıdır.
Bir bireyin karşısındaki kişiye olan güveni yıkılmış ise, bu güvensizlik duygusu dalga etkisi yaratarak, daha önce var olan (duygu ve düşünceler) ve bunların üzerine inşa edilmiş olan her şeyi etkiler. Temelinde Güven niteliği olmayan bir ilişkiyi sürdürmek, mümkün değildir. Şayet ortaklardan birisi bu güveni yeniden kurmak için elinden gelen her şeyi yapmaya hazır ise, o ilişki devam edebilir. Ancak bu hiç bitmeyen bir sabır ve azim gerektirir. Çünkü haksızlığa uğramış olan kişi, Varlığının temelinden sarsılmıştır. Yine de, özveride bulunarak, sürekli yapıcı ve olumlu davranarak, Güven duygusunun yıkılmasıyla paramparça olmuş olan ne varsa, o parçaları tekrar “yapıştırmak” mümkün olabilir.
Bu sözlerimi biraz düşünmeniz ve içlerindeki “mücevherleri” keşfetmeniz umuduyla, şimdi sizlerden ayrılıyorum.
BEN Baş Melek Gabriel (Cebrail)
BEN Baş Melek Gabriel (Cebrail)
