Doğum günlerinin en vazgeçilmezi nedir? Tabii ki de pastalar ve onların üzerinde tüten sevimli mumlar. Gerçek şu ki, doğum günü pastaları Antik Roma’dan bu yana varlar. Zaten birinin doğduğu kutlu günü güzel, lezzetli bir pastayla taçlandırmak da son derece mantıklı görünüyor.
Peki mum dikme olayı neyin nesi? Bunun kökeniyle ilgili birkaç teori mevcut.
Temel teori, pasta mumlarının bir Antik Yunan geleneği uzantısı olduğuna işaret ediyor.
Bu dönemde insanlar, tepesine mum dikilmiş pastalarla av tanrıçası Artemis tapınağını ziyaret ediyorlarlardı.
Yakılan mumların tıpkı ay ışığı gibi parladığı düşünülüyordu. Ay ışığı, Artemis ile oldukça ilintili bir semboldü.
Yine de başka açılardan da bakalım. Birçok eski kültür de, dumanın ölümlülerin dualarını yaratıcı katına taşıdığına inanır.
Yani ‘Bir dilek dile ve mumları üfle, böylece dileğin kabul olacak’ zinciri de buradan gelmiş olabilir.
Mumlarla ilgili bir başka inanış da kaynağını Almanlarda bulmuş görünüyor. 1746’da Kont Ludwig von Zinzindorf, haşmetli bir partiyle doğum gününü kutlamıştı...
Bu partide, üzeri mumlarla süslenmiş devasa bir pasta vardı. Şöyle tasvir edilmiş: “Herhangi bir fırının pişirebileceği büyüklükte bir pasta, üzerinde kişinin dünyada geçirdiği yıl kadar delik olan. Her delikte bir mum tüter, bir tane de tam pastanın ortasında.“
Pastanın tam ortasında kalan bu artık mum ise “yaşam ışığını” temsil ederdi.
Almanlar aynı zamanda Kinderfest’lerinde pastalı mumlu kutlamalarını yaparlardı. 1700’lerden bu yana çocuklara özel kutlanan bir festival bu.
Ne kadar farklı olursa olsun, ortak bir miras üzerine bina edilmiş batı medeniyetlerine ait bir gelenek olduğu ise kesin.
Bu sebeple tam olarak mum dikmeyi kime borçlu olduğumuzu bulmamız zor. Yine de birkaç soru işareti giderilmiştir diye düşünüyoruz.
