Herkesin yapabileceği yakarış yöntemi, ki bunun dili önemlidir ama çelişkili görünen iki tarz vardır; ya duanın orjinal dili kullanılmalıdır kısaca temel ses titreşimleri sağlanmalıdır fakat bu olanaksız denecek kadar zordur çünkü duaların orjinal sesleri kulaktan öğrenilemez sadece temel öğretmenden öğrenilebilinir. Ya da, fikir yoluyla dua edilebilir, bu da imajinasyondur. Bu farklı iki yöntem aynı noktada buluşabilir ama kolay olmaz. Duanın majikal anlamı, Majikal Güç´ün Tanrısal simgeyle elde edilebilmesidir; dünyasal fakatçlarla oluşan dilek, kazanılacak güçle daha gerçekçi olabilecektir; eğer günahtan söz edersek, ruhsal rahatlık ve doğru bir vicdani hesaplaşmadan doğacak olan affedilme yakarısı, Majikal Güç´le Tanrısal simge altında buluşabildiğinde, bilince nüfuz edecek ve rahatlatacaktır.
İlk bakışta, klasik inançlarla çelişen bir vaziyet ortaya çıkar gibidir fakat bu böyle değildir; din genel olarak sosyolojik düzeyde kabul edilmiş en yüksek inançtır; Örneğin İslamiyet, matematiksel olarak ruhsal ilişkilere karşı tavır alır benzer biçimde görünür; eş düzeyde büyüyü de yasaklar ama öte yanda İslamiyet´in temelinde ve kalıcılığında Majikal Güç ana fikirdir. İslamiyet´de inanca destek olan, itikadi güçlendirecek tüm unsurlar majikaldir. Bunlar din bilgeleri ve otoriteleri tarafından perde ardında reddedilmez aksine savunulur fakat perde ardında basit halka yer yoktur; majikal alan dinsel otorite için özerktir ve genelleştirilmemelidir. Aslen tüm dinler benzer biçimde, İslamiyet´de tabiatüstü güçleri kabul eder esasen dinin ana fikri Ruhlar Alemi´nin yani bir KAT´ın dinsel olarak savunulması ve tanımlanmasıdır. İslam´ın büyüye ve büyücülere şu demek oluyor ki Majisyenliğin bir türüne karşı çıkması ortaya çıktığı devrin politik ve toplumsal gereğidir; bir peygamberi yıpratabilecek tek otorite o dönemde egemen olan, Arap Yarımadası´ndaki büyücüler ve kahinlerdiler.
