ABD'li bilimadamı Duncan MacDougalI, 1907 yılında yaptığı deneylerin sonucunda, ölüm anında insanların vücut ağırlıklarının tam 21 gram azaldığını ortaya koyarak, "Ruhun varlığını" kanıtladığını açıklamıştı. İlginç ve şaşırtıcı!
Asıl sorulması gereken şu bence: Sizin ruhunuz kaç gram?
Ruhun gerçekten insan üzerinde bir ağırlığı var mı?
Ruhunuz ağırlığı yine ruh halinize göre değişir kuşkusuz. Örneğin sıcak kumlardan serin sulara atlarken, müzik dinlerken, sevdiklerinizle kadeh tokuştururken, mehtaplı gecelerde yalnız ve huzurluyken ruhunuz olabildiğince hafifler sanırım.
Ya da…
İçinden çıkılmaz bir durumla karşılaştığınızda, suçluluk hissettiğinizde, vicdanınız yaralandığında, kalabalıklar içinde yapayalnız olduğunuzu hissettiğiniz an işte ruh bir karabasan gibi çöker üstünüze ve sizi ağırlığıyla hallaç pamuğuna çevirir.
İnsanlık henüz ruhun neye ihtiyaç duyduğunu kestirebilmiş değil.
Kimine göre ruhu müzik besler, kimi yogayla yaptığını düşünür. Dünya turu atanların ruhu o biçimdir mesela.
Siz öldüğünüzde ağırlığı 21 gram(?) olan ruhun siz hayattayken ne kadar olduğu olabileceği elbette muamma.
Peygamberimiz bile ruh ile ilgili sorulara bilgisi ölçüsünde cevap verebilmiş ve ruh biliminin ilminin Allah’ta olduğunu dile getirmiştir. Kuran da birçok ayette bunu görebiliyoruz: (İsrâ Suresi), 85. Ayet
“Ve sana ruh hakkında soru soruyorlar. De ki: "Ruh, Rabbimin bileceği bir şeydir. Size pek az ilim verilmiştir."
İslam inancında ruhun ancak ibadetle özgür olabileceği açıkça ifade edilir. Nitekim kişi kendini bundan uzaklaştırdıkça ruhu daralmaya ve bedene ağır gelmeye başlar. Çağımızda ruh hastalıklarının çokluğu ve tedavide yaşanan sıkıntılar bunun bir göstergesi sanırım.
Hakikat şu ki ruh sizin yaşama kattığınız anlamla değer kazanır.
İyi düşünün!
Bu hayat sadece yemek, içmek, uyumak, gezmek, sevişmek, internete girmek, tv izlemek vb. eylemlerin daha fazlası değil midir? Ruhumuzu gerçekten tanıyor muyuz? Ruhu bu hayattan bağımsız tutabilir miyiz?
Tabi ki HAYIR!
Ruh yaşadıklarınız ve yaptıklarınızla kimlik bulur, ya bizim ya da satılmış olur.
Kaynak: İlhan AYDIN
