Selam Ademoğlu, 
Nam-ı diğer Junior Adem,
Sana söylememiş olabilirler. 
Uzun zaman önce o yedi yıldızlı cennetten çıktık biz.
Oralar iyiymiş, yediğin önünde yemediğin arkandaymış, öyle deniyor.
Geldiğimiz yeri görüyorsun.
Burası böyle bir yer.
Burada tatsızlıklar her zaman olacak.
Güllük gülistanlık olsa da en iyi ihtimal yaş 80 dendiğinde, 
90 dendiğinde tık diye bir bahaneyle sona erecek herşey.
Burası böyle, bilgin olsun.
Mercedes de var, kalaşnikof da.
Sanayinin bacaları bir kere tütmeye başladı mı, durduramıyorsun.
Buranın daha iyi bir yer olması için elinden geleni yap.
Ama ne yaparsan yap, 
buranın yedi yıldızlı bir tatil köyü olmadığını, 
buranın dünya olduğunu unutma.
Burada bütün zevkler sınırlı, bütün heyecanlar kısıtlanmış olacak.
‘Birinin’ işler yolundayken, yoluna hep taş koyduğunu hissedeceksin.
Sen ne dersin bilemem, ona Tanrı diyoruz biz.
Buraya kazık çakmaya çalışma.
Dünyaya çaktığın kazıklar vodoo iğneleri olur
vücuduna batar, canını yakar.
Ölümlüsün.
Öleceksin.
Doğduğun kadar gerçek bir hakikat bu.
Pek farkındaymış gibi görünmüyorsun,
Her ölüm haberinde sıranın sana geleceği korkusuyla,
kendini oradan oraya atmandan anlaşılıyor.
Sevgili Junior Adem,
Çok kitap, gazete, site, blog, twit vs. okuyorsun.
Herşeyi biliyorsun.
Bir tek buraya neden geldiğini bilmiyorsun.
Bu soruya cevap bulamadıktan sonra ne anladın onca eğitimden?
Boşlukta yüzmeyi özgürlük, 
kitap denizinde kaybolmayı aydınlanmak zannedebiliyorsun.
Neden geldiğini bilmiyorsun bu nedenle nereye gideceğinden de haberin yok.
O yüzden ölüm dendi mi tir tir titremeye başlıyorsun.
Modern bir arkadaşımızsın.
Elin yüzün düzgün.
Eğitimin iyi (asıl öğrenmen gerekeni öğrenmemiş olsan da)
Gel gelelim ölümlü olmayı kabul edemiyorsun.
Ortalama ömür 1000 yıl olsa,
900 yaşında ölene gencecik yaşta gitti diyeceksin.
Her ölüm zamansız olmaya devam edecek.
İsterse yüzbin yıl olsun, sonsuzluğun dışında hiçbir zaman sana yetmedi, yetmeyecek.
Sen dünyaya kazık çakmaya çalıştıkça, 
ölümsüz gibi hareket etmeye çalıştıkça
kolay hedef oluyorsun eli silahlılara.
Bir tane suratsız, eline soğuk metalden yapılma mertsizlik borusunu aldı mı
Dünyan yıkılıyor.
Çünkü sen dünyayı kalıcı zannettikçe,
yıkıcı olanların yaptıkları sansasyon oluyor.
Yarın yine yapacak bunu.
Çünkü bugün çok ‘iyi’ geri dönüş aldı.
‘Bizi yıkamayacaksınııız’ diye twitler atıyorsun ya, 
aklında olsun gülüyorlar.
Çünkü korku paçalarından damlıyor, görüyorlar.
Bin oluruz yine geliriz diyenlerin, 
genellikle askere gitmemek için ne taklalar attığını 
onlar bilmiyor mu zannediyorsun?
Bu kahramanlık salvolarına hiç gerek yok.
Lanetleye lanetleye lanet bırakmadın ülkede.
Okuldaki kötü çocukları hatırla.
Bir şeye gıcık olduğunu, sinirlendiğini, ondan korktuğunu bir görmesinler.
Burnundan getirirlerdi.
Bunlar da böyle.
Dünyaya neden geldiğin ve dünyadan neden gideceğin konusundaki entelektüel cehaletindir
ateşli/barutlu ilkel etkinlikleri bu kadar etkili kılan.
Atatürk’ün bizi yıkamayacaksınız diyen tweetleri var mı ben hatırlamıyorum.
Tek hatırladığım korkusuz, sağduyulu ve çözüm içeren sözleri.
‘Gerektiğinde ölürüz koç, sıkma sen canını’ mesajını çok iyi veriyor 
düşmanına.
Böyle bir adama terör olmaz.
Ama sana oluyor.
Seni bilgisayar başındaki bu korkulu halinle, 
cephede düşünemiyorum.
Daha otobüste korkudan gidebilirsin.
Junior Adem, 
bizden önce dedelerimiz neler neler gördüler hatırlamaya çalış.
Bunlar ne ki?
Sakin…
Neredesin bir anla önce.
Nerede öleceğinin ayırdına bir var ki,
neler yaşayacağının kalitesini en üst seviyeye çıkarabilesin.
Cevaplar neden doğduğun sorusunda, felsefede.
Bununla ilgili bir kitap var takır takır anlatıyor, merakın varsa bakarsın.
Ama onun dışında sakin ol şampiyon.
Ölümsüzlüğüne meydan okuma.
Meydan okuma hakkını yanlış giden ve düzeltilebilir konulardan yana kullan.
Çünkü ne kadar kapsamlı bir sağlık sigortası yaptırırsan yaptır dünyadan göçeceksin.
Ölüm aynı zamanda bu dünyadaki en adaletli şey bunu unutma.
Çünkü herkese uğrayacak.
Bunları yapanlara da.
Şu kısacık vakte neler sığdırabileceğine odaklan sen.
Saate bakmaktan ders çalışamayan çocuklar gibisin.
Saati boşver, teneffüs zili nasılsa çalar, sen yapacaklarına odaklan.
Zil çaldığında şaşırma yeter.
İyi insan ol.
Kendi için yaşayan insan olma.
Zevk-ü sefa için yaşayan bir Junior Adem hiç olma.
Bunun için yanlış yerdesin.
Varlığınla, varoluşunla, varedeninle savaştıkça 
acı çekmeye devam edeceksin.
Yaşamak güzel.
Ne kadar sürdüğünün hiçbir önemi yok.
Hepsi göz açıp kapama kadar süren bir göz boyama.
Ömür kutusunun içine bulabildiğin kadar çok iyilik ve güzellik sığdır.
Yanında götürebileceğin tek kutu o.
BURAK ÖZDEMİR

'Nasılsın' diye sorduklarında verdiğin cevaplar soruyu geçiştirmeye yönelik, alışkanlığa dönüştürülmüş, otomatikleşmiş, samimiyetsiz ''iyiyim, eh işte, idare ediyoruz '' vb. yanıtlar mı.. ya da kendini iyi hissetmediğini düşündüğün ve eksiklik hissiyle verdiğin ''iyi olmaya çalışıyoruz, yuvarlanıp gidiyoruz '' tarzı gündelik, normal olarak adlandırdığımız ruh halini yansıtan ve kısıtlı bir algılayışla oluşturulmuş hazır cevaplar mı...
Neden 'mükemmelim' diyemiyorsun? 
Harikayım.. KUSURSUZUM!!
Her şeyi olduğu gibi, kendi doğallığında değil de zihnin ve bilinçaltının çarpıtılmış şartlanmalarıyla algıladığımız için kendimizi de bir eksiklik duygusuyla, geçici ruh halleriyle özdeşleşerek, gerçekte olduğumuzdan 'aşağı' bir düzeyde yansıtıyoruz.
Gerçekte sen ''kendini bilen evrensin''!!
Tüm varlığı doyasıya kendinmiş gibi hissedemediğin için kendini de yarım, eksik hissediyor ve dışarıya böyle yansıtıyorsun.
Eğer sen varoluşun özü olduğunu hatırlayabilir ve her şeyin tam da olması gerektiği gibi kendi mükemmelliğinde zihnin şartlanmalarından ötede, kısıtlı anlamlarla oluşturulan tanımlamaların ulaşamayacağı bir seviyede olduğunu kavrayabilirsen, nasılsın sorusuna tüm samimiyetinle vereceğin cevap 'kusursuz' olur.!!
Bir şeyin diğerinden daha iyi ya da kötü olduğu, bir an'ın diğerinden daha güzel olduğu, bir kişinin diğerinden üstün ya da aşağıda olduğu, ekonomik durumunun, toplumsal rollerinin önemli olduğu düşüncesi zihnin var olanı bütünsel değil ayrı bir kişilik yaratıp parçalayarak, ayrıştırarak algılama eğiliminin sonucudur.
Kusurlu olduğumuz bir yanılsamadır. 
Aileden ve toplumdan başlayarak ikili ilişkilere, düşüncelere, ideolojilere ve en çok da dini inançlara yerleşmiş olan olan bu derin yanılsama bebekliğimizden itibaren bize empoze edilen en büyük yalanlardan birisidir. 
Diğer tüm yanılsamalar gibi bizden de başkasına ve daha başkalarına düşünce kalıpları ve inançlar biçiminde aktarılır.
Bu yüzden kendi bilinçaltınla yapacağın her yüzleşme, sana empoze edilene karşı vereceğin içsel savaş kolay olmayabilir. 
Ama sonsuzlukla özdeşleştiğinde hiçbir sıradan düşüncenin ulaşamayacağı bir avantaj elde edersin.
Artık kendini çarpıtılmış düşüncelerin yansımalarından değil bilincinde olduğun sarsılmaz gerçekliğin ışığıyla görmeye başlamışsındır.
Hayatının her anına, ta en derinlerine yansıyan bu kavrayışın ışığı en sıkıntılı ruh hallerinin oluşturulduğu en zor durumlarda bile sana mükemmel olduğunu hatırlatacaktır.
Zihinde yaratılan egosal bir kişilik değil,
'Evrenin Kendisi' olarak sen Kusursuzsun!!

Alıntı Mutlak Farkındalık