Mitoloji ilkel dönemdeki insanların ve insanüstü varlıkların başından geçen olayları masalsı bir şekilde incelenip anlatılmasıdır.Özellikle ilkel dönem insanlarının doğa olaylarına,sosyal ilişkilerine ve dini inanışlarına olan bakış açılarını konu edinir.Mitoloji aynı zamanda efsane bilimi olarak da bilinmektedir.

Özellik olarak destanlara çok benzeseler de mitoloji ve destan ürünleri birbirinden farklıdır.Destanlar temelde tarihi olaylardan yola çıkılarak oluşturulmuştur.Destanlardaki hayal ürünü ve olağanüstü ögeler çıkartıldığında ortada kalan kısımlar tarihi bir gerçekliği anlatır.Ancak mitlerde gerçeklikten söz edilemez.Mitler tümüyle insanın hayal ürünü oluşturdukları hikayelerdir ve herhangi bir tarihi gerçekliği yansıtmazlar.

Sümer mitolojisi, Sümerler'in yıkılışlarına kadarki dönemde din ve bilimle ilgili kültürünü içerir. Birçok tanrı ve tanrıçaları vardır ve onlar Sümer mitolojisini oluşturur. Bu tanrılar ve tanrıçalar Yaradılış destanı, Tufan hikayesi gibi edebî eserlerinde açıkça belirtilmektedir. Sümer mitolojisine ait birçok figürün kısmen veya değişerek babil sürgünü sırasında Yahudi kültürüne geçtiği, oradan da değişik dini inanış ve kültürel anlatımlara kaynaklık ettiği düşünülmektedir.

Örneğin, yorulmak bilmeden gezen güneş tanrısı Utu her şeyi görür, adaleti korur, insanlara yardım eder. Bilgelik ve su tanrısı Enki insanların ve sihirbazların koruyucusudur.Venüs yıldızını simgeleyen tanrıça İnanna âşıkların ve savaşçıların koruyucusudur.

Roma mitolojisi, Antik Roma'da yaşayan insanların mitolojik inançlarının bütününe verilen isimdir. Genelde iki ana bölümü olduğu düşünülür; ilk bölüm ki daha sonraları etkin olmuştur ve edebidir, genellikle Etrüsk mitolojisindeki öğelerinRomalılaştırılmış hallerinden meydana gelir, ikinci bölüm ise daha erken dönemlerde etkin olmuş olan ve daha çok kültikolan farklı uygulama ve inançlara sahip daha özerk bir bölümdür.

Romalılar ve Din
Romalıların hayatında dinin büyük bir önemi vardı. Latince'de "din" anlamına gelen religio sözcüğünün religare yani "bağlamak" fiiliyle olan yakınlığı bazı bilim adamlarına göre önemlidir. Her ne kadar söz konusu fiile yakın olsa da religio sözcüğü çok geniş bir anlam yelpazesine sahipti ve onun birebir karşılığı bir sözcük o dönemin ünlü dillerinde, örneğin Yunanca'da, bulunmamaktaydı. Nitekim daha sonraları hem Roman hem de Cermen kökenli diller bu sözcüğün karşılığı ile din anlamını tanımlamak yerine yine bu sözcüğü kullanmayı tercih etmiştir; religion veya religione gibi.
Roma tarihi ve halkın günlük yaşamı için dinin önemi Livy'nin tarihinde de görülebilir. Roma tarihine dair neredeyse her türlü olgu, yükselişlerden çöküşlere kadar, rahatlıkla dine bağlanarak açıklanabilmekteydi. Sonuçta ilk dönem Roma dininde neredeyse her olay için bir tanrı veya tanrıça bulunması da bunun göstergelerinden sayılabilir.

Roma Dininin Bazı Özellikleri
Romalıların dini anlayışının gelişmişliğine rağmen cumhuriyetin sonuna kadar dini tanımlanabilecek fikirler yazına dökülmedi. Etrüsk kültürünün Roma'da yoğun biçimde etkili olmaya başlamasıyla yazar ve düşünürler dini konulardaki şahsi fikirlerini yazına dökmüşlerdir. Örnek olarak Cicero verilebilir.
Bunun nedeni dinin karakteristiki yapısı da olabilir. Her ne kadar bugün Roma dini olarak tanımlansa da o dönemdeki din tanımı bugünkü sistematik ve belirli başlıkları içinde bulunduran din tanımından çok farklıydı. Roma dini hiçbir zaman modern din anlayışına sahip olamamıştır. Gerek erken dönemlerindeki kültik yapısı gerekse sonraları yaşanan başta Etrüsk olmak üzere farklı kültür ve milletlerin dini yapılarının etkileşimi sistematik bir din oluşturamamıştır. Sınırları muğlak, kuralları esnekti. Her ne kadar bir tür ruhban sınıfı (rahip ve rahibeler), ilahilik gibi kavram ve kurumlar yer alsa da bunların hepsi sistematik bir biçimde bütün oluşturmamaktaydı. Zaten sonraki dönemlerde farklı kültürlerden gelen dini öğeler ile dini yapı çok farklı bir hâl almıştır.


Roma politeizmi ve inanç yapısı, özellikle son zamanlarında, birçok farklı kültürü barındırsa da bunlardan en etkin olanı her zaman Etrüsk inancı olmuştur. Ayrıca, güç sembolleri ve bazı kamusal ibadetler yoğun oranda Etrüsk kültür ve inancından etkilenmiştir. Aslında Etrüskler Roma'ya MÖ 6. yüzyılda sadece kısa bir süreliğine egemen olabilmişlerdir. Büyük ihtimalle bu sembolizm ve ibadet ilhamı bizzat Romalılar tarafından yapılmıştır.

Kaynak:Wikipedia

Mısır mitolojisi, diğer ulusların mitolojilerinden belirgin çizgilerle ayrılmaktadır. Bizim mantık anlayışımızla Mısır mitolojisini anlamak imkansızdır. Burada her şey sembollerle ifade edilmiştir. Mısır mitolojisinin temelinin olaylar değil, olayların arkasına saklanmış felsefi düşünceler oluşturmaktadır.

Mayalar Amerika kitasindaki önemli kültürel kimliklerin olusmasinda önemli etkileri olan bir uygarlik olusturmuslardir.

Maya yaratilis söyleni günümüze kadar gelmis olan en büyük Maya belgesi Popol Vuh 'un bir parçasidir. Latin alfabesiyle kaleme alinan bu belgeyi bilimadamlari eski Maya hiyeroglifleriyle yazilmis bir metnin çevirisi oldugu ya da dogrudan Maya sözlü geleneginden derlenen öykü ve sarkilardan kaydedildigi görüsündedirler.

1700 lü yillarda ,Katolik bir misyoner Popul Vuh'u Ispanyolcaya çevirdi. Maya dilini akici bir sekilde konusabiliyordu. Kizilderililer eski tarihleri göstermeye ikna etmeyi basarmisti. Ispanyol metin yaklasik 150 yil boyunca gözlerden uzak kaldi. 1850'lerde, Guetemala City'deki San Carlos Üniversitesi'nin kitapliginda bulundu ve ilk olarak 1857'de Viyana'da basildi.

Popul Vuh ,edebi olarak 'harika' tanimlamasi yapilan eserlerden biriydi. Destanin yaratilis söylenini anlatan bu parçasinda Hristiyanlik etkisi görülmektedir. Kitab-i Mukaddesi okuyanlarimizin hemen anlayacagi gibi destan ilk bölümlerle benzerlik gösterir. Mayalar hakkinda daha ayrintili bilgi almak istiyorsaniz tarih kösemize ugrayabilirsiniz. Asagidaki destan tanrilarin yaratmak istedigi insanlar ve diger yaratilis söylenleri açisindan ilginçtir.

1. Ay, dünyadan daha yaşlıdır. Bazı bilim adamları, Ay taşlarının 20 milyar yıllık olduğunu iddia ediyorlar? Yani dünyadan daha eski…NASA, bir Ay kayasının 5.3 milyar yıllık olduğunu saptadı ama bu Güneş Sistemi öncesine ait bir tarihtir. Önemli bilimciler ve Ay uzmanları, Ay´dan getirilen elementlerin dünyadakilerden daha eski olduğunu belirlediler.

2. Ay, hem dünyanın doğal uydusu olamayacak kadar büyük vede çok uzaktadır.

3. Ay, olması gerekenden çok daha düzgün bir yörüngeye sahiptir.

4. Ay kraterleri çok fazladır ve garip bir biçimde yüzeyseldirler.

5. Güneş Sistemi´nde onun gibi gezegenine tek yüzünü gösteren bir başka uydu yoktur.

6. Ölçümlemeler,Ay’da çok fazla demir olduğunu gösteriyorlar.

7. Ay´in bilesimi, dünyadan farklıdır.

8. Doğa kanunlarına aykırı olarak, Ay´da ağır metaller yüzeydedir.

9. Ay dev bir gong sesi çıkarmaktadır ve yörüngede dönerken titreşmektedir.

10. Ay, periyodik olarak sarsılmaktadır, bu bize düzenli bir sismik aktiviteyi gösteriyor. Sismik dalgalar sanki tek bir kütleymiş gibi tüm yüzeyi dolaşabiliyorlar.

11. Her ne kadar Ay’da volkanların ölü oldukları söyleniyorsa da, yüzyıllardır Ay´da garip ışıklar, parlamalar görülmekte ve hala izlenmektedir.

Dünyanın uydusu olan ay ile ilgili geçmişten beri bir çok garip ve ilginç olay anlatılır. Bu olaylar hakkında topladığımız bir takım bilgileri burada topladık.İşte bunlardan bir kaçı;

* Subat 1877: Isikli bir çizgi Eudoxus Krateri´nin batısından doğusuna hareket ederken görüldü. Olay yaklaşık bir saat sürdü.

* 4 Temmuz 1881: Ay yüzeyinde piramit şeklinde ışıklı iki tümsek belirdi ve bir saat içinde yavas yavas sönerek ortadan kayboldu.

* 24 Nisan 1882: Aristotle Bölgesi´nde hareket eden dev gölgeler gözlemlenmiştir.

* 31 Ocak 1915: Yunanca Gamma işaretine benzer yedi beyaz ışık görüldü.

* 23 Nisan 1915: Clavius Krateri yanında dar ve ışıklı bir çizgi belirdi ve on dakika sonra ortadan kayboldu.

* 14 Haziran 1940: Sisli keskin bir çizgi çok net olarak Plato Krateri yanında görüldü, çevresinde binlerce küçük ışık yanıp sönmekteydi.

* 19 Ekim 1945: Darwin Duvarı yanında üç büyük parlak nokta görüldü; Olay, astronom Moore ve daha birçok astronom tarafından rapor edilmiştir.

* 24 Mayis 1955: Ay´ın güney kutbu bölgesinde, elektriksel parlamalar, bilim adamı Firsoff tarafından izlendi.

* 8 Eylül 1955: Taurus Hattı sınırında iki parlak işık görüldü, bu yer yıllar sonra Apollo 17´nin indiği yerdi.

* 21 Haziran 1964: İki saat süreyle, gözlemci Ross D. tarafından hareket eden büyük siyah bir gölge izlendi.

* 3 Temmuz 1965: Bir saat on dakika süreyle, Aristarchus Bölgesi´nde yanıp sönen bir ışık gözlendi.

* 25 Eylül 1966: Yine Plato Krateri yakınında yanıp yanıp sönen ışıklar gözlendi; ayni gün Gassendi Bölgesi´nde 30 dakika süreyle kırmızı büyük bir ışık belirdi.

* 11 Eylül 1967: İnsanlığın ilk ayak bastığı yer olan Sessizlikler Denizi´nde görülen kara bir bulut sonradan mor renge dönüştü. Olayın gözlendiği NASA tarafından açıklandı.