Avustralya'nın Batı Sahillerinin kuzey bölgesinde kor-kunç bir kuraklık oldu. Tam zamanlamasını hatırlamıyorum, ancak 97 ya da 98 yıllarında olmuş olmalı. Her yerde orman yangınları, hiçbir azalma belirtisi olmadan devam ediyordu ve alevlerin ağırlaştırdığı dumanlar havada asılı kalmış gibiydi. Hava inanılmaz derecede kuruydu! Böylece, bu öğrencim ve diğer bu olaya şahit olan üç kişi ile beraber Mer-ka-Ba meditasyonuna başladım ve kendi Mer- Ka-Ba' m aracılığı ile etrafımızı millerce çeviren atmos-fere yağmur bulutu sesinin dalga formunu yollamaya başladım. O gün öğleden sonra hiçbir şey olmadı, ancak ertesi sa-bah kaldığımız kulübenin çatısına çarpan yağmur sesiyle uyandık, gökyüzü sis ve yüksek bulutlarla doluydu. Havalara sıçradım ve bu ufacık evin etrafında şiddetle yağan yağmuru seyretmek için pencereye koştum. Kalbimdeki he-yecandan çocuk gibi hissediyordum. Bunun işlediğini biliyordum, ancak diğer taraftan bu olay bir kez gerçekleşmişti ve sadece bir kere olmuş olma-sı basit bir rastlantı da olabilirdi.
Yağmur üç gün oyunca devam etti ve Amerika'ya dönme zamanım geldiğinde hala durmamıştı. Eve döndükten sonra Avustralya'daki bir arkadaşım telefon etti ve iki hafta boyunca şiddetli yağmur yağdığını söyledi. Tüm orman yangınları durmuştu ve hükümet kuraklığın bittiğini açıklamıştı. İyice ilgim çekilmişti. Bu gerçekten doğru muydu? Sıradan bir insan meditasyon aracılığı ile iklimi değiştirebilir miydi? Birkaç ay sonra Mexico City'de bir gruba Mer-Ka-Ba meditasyonunu öğretirken, kendimi Avustralya'daki yağmur hikayesini anlatırken buldum. Dinleyicilerden biri "Bunu Avustralya'da yapabiliyorsan burada, Mexico City'de de yapar mısın? Havamız çok kirli ve zorlukla nefes alıyoruz" dedi. Kabul etmeliydim ki tüm dünyayı gezdim, ancak bu şehir kadar havası kirli bir yer görmedim. İki bloktan daha ilerisindeki binaları göremiyordum. Aslında, gökyüzünü günün ortasında bile göremiyordum.
Kahverengi bir kubbenin altında yaşıyor ve her nefes alışımda dizel bir kamyonun yanında duruyormuşum gibi hissediyordum. Bu kesinlikle çok iyi bir test olacaktı. Kırkı aşkın şahidin katılımıyla şehrin merkezine, çok sayıda yolun yakınında yer alan eski bir piramide gittik. Tepeye, her yönden şehri görebileceğimiz bir yere tırmandık, ancak yoğun kirlilik nedeniyle sadece kısa bir mesafe gidebildik. Bir daire halinde
piramidin tepesinde yer alan geniş, düz, çimenlik bir alanda birbirimizin yüzlerini görebilecek şekilde oturduk. Yapmak üzere olduğum şeyi herkez biliyordu: doğal Mer-Ka-Ba alanımı anten gibi kullanarak, tıpkı tam göbekten şimşek yollarcasına, yağmur bulutunun dalga formunun sesinin vibrasyonunu dışarı gönderecektim. Diğerleri gibi saatimi kurdum ve meditasyona başladım. Meditasyonumun on beşinci dakikasında başımın tam üzerinde, gökte mavi bir delik açıldı. Herkes yukarıya işaret etmeye başladı. Delik giderek büyümeye ve genişlemeye başladı.Bir on beş dakika daha geçtikten sonra iki üç mil çapına varmıştı.
Şehrin kirli havasının tepesinde, adeta birisi bıçakla hava kirliliğini kesip atmış gibi mükemmel yuvarlak bir daire oluştu.Kahverengi bulut "duvarı" etrafımızda tüm yönlerde var olmaya devam etmekle birlikte bizim bulunduğumuz yerde tam ortada hava açık ve tertemizdi. Başımızın üzerinde çok güzel pembe bir bulut belirdi, hava gül kokuyordu. Çok etkileyici duruyordu. Kayıt ettiğimize göre, üç saat on beş dakika süresince duvar hiç hareket etmedi. Hükümet, orada neden bir delik oluştuğunu anlayabilmek için helikopter yolladı, ancak bunun ne olduğu hakkında ne düşündüklerini bilmiyorum. Bu sürenin sonunda, gruba meditasyonu bitireceğimi ve neler olacağını seyretmek istediğimi söyledim. Meditasyonu bitirir bitirmez kirlilik duvarı grubumuzun üstüne doğru hızla gelmeye başladı.
On beş dakika içinde bize ulaşmıştı, Mexico City'nin korkunç leş kokulu egzoz dumanları bir kez daha bizi kuşatmıştı. Bir defa daha şehir manzarasını saklayan kirlilik kubbesinin içindeydik. Amerika'ya dönerken uçakta neler hissettiğimi hatırlıyorum. İnsan bilincinin tüm sorunlarımızın cevabı olduğuna hiç şüphem olmadığını biliyordum. Uzun süren yolculuğum boyunca heyecanımı zorla zaptediyordum. Bundan sonra bu başarılı olayı iki defa İngiltere'de ve iki kere de Hollanda'da sergiledim. Her seferinde, elli civarında izleyicinin önünde mükemmel olarak çalıştı. İngiltere'deki ikinci uygulama hayatımı dramatik olarak değiştirdi
